بررسی راهکردهای دخیل در درک اصطلاحات زبان انگلیسی توسط زبان آموزان ایرانی در قالب متن صوتی–تصویری در مقایسه با متن نوشتاری و تاثیر متون مذکور بر یادآوری کوتاه مدت و درازمدت آنها

نظر به اهمیت اصطلاحات در زبان دوم و مشکلاتی که زبان آموزان در یادگیری آنها مواجه میشوند یافتن راهی برای بهبود این فرایند یادگیری از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر به بررسی اثر نوع متن بر چگونگی پردازش اصطلاحات نا آشنا توسط زبان آموزان ایرانی میپردازد. بعلاوه این مطالعه سعی دارد تاثیر نوع متن را برمیزان یادآوری نشان دهد. لازم به ذکر است قبل از شروع دو بخش فوق دیدگاههای زبان آموزان در خصوص اصطلاحات مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه حاصله مویدآگاهی زبان آموزان به اهمیت یادگیری اصطلاحات، اهمیت نوع متن وهمچنین راهکارهای مناسب یادگیری اصطلاحات بود. به منظور بررسی راهکارهای دخیل در درک اصطلاحات ده زبان آموز ایرانی با توانایی سطح متوسط به طور تصادفی در دو گروه قرار داده شدند.پنج نفر حاضر در گروه اول از طریق متن نوشتاری در معرض محتوای داستان" سمفونی به زبان عامیانه" قرار گرفتند. داستان مزبور شامل بیست و سه اصطلاح معمول و جدید انگلیسی بود که با رجوع به دیکشنری های آکسفورد و کولینز کوبیلد انتخاب شدند. افراد گروه دوم نیز در معرض همان محتوا ولی درمتنی صوتی و تصویری قرار گرفتند. از افراد دو گروه خواسته شد تا فرآیند فکری خود را در زمان پردازش اصطلاحات نا آشنا بر زبان بیاورند. اطلاعات حاصله هشت راهکرد اصلی را معرفی کرد که از این راهکارها در تهیه یک پرسشنامه برای اجرا در گروه های بزرگ تر استفاده شد. هر یک از دو گروه جدید شامل سی عضو بود که مانند مورد بلند فکر کردن در معرض دو نوع متن قبلی قرار گرفتند. به افراد دوگروه پرسشنامه ای داده شد که بایستی راهکار اصلی مورد استفاده در پردازش هر یک از اصطلاحات را در آن مشخص میکردند. نتیجه مطالعه نشان دهنده تفاوتهای بین گروهی و نیز درون گروهی در خصوص راهکارهای مورد استفاده در دو گروه بود.جهت بررسی تاثیر نوع متن بر یادآوری اصطلاحات دو گروه مشابه از زبان آموزان سطح متوسط به طور تصادفی در معرض محتوای داستان " سمفونی به زبان عامیانه" در قالب دو نوع متن نوشتاری و صوتی- تصویری قرار گرفتند.محتوای داستان مزبور شامل بیست و سه اصطلاح نا آشنا بود و جهت اطمینان از درستی درک اصطلاحات به افراد هر دو گروه برگه ای شامل معنی هر اصطلاح به ترتیب موجود در متن داده شد.سپس یادآوری کوتاه مدت و دراز مدت آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ارزیابی نشان داد دو گروه در زمینه یادآوری کوتاه مدت تفاوتی نداشتند ولی گروهی که در معرض متن صوتی- تصویری قرار گرفته بود در زمینه یادآوریدراز مدت از گروه دیگر پیشی گرفت.